Bazıları şanslı olsa da herkes, her zaman bayıldığı bir işte çalışma fırsatı elde edemiyor. Tam sizin kaleminiz olan bir iştense hiç sevmediğiniz bir işte çalışmak zorunda olduğunuzda bu durumu nasıl yönetebilir, nasıl işi bırakma noktasından ayrılabilirsiniz? Tünelin ucunda ışığı görmek istiyorsanız hayatınızdaki gerçekleri değerlendirmeli, o gerçekleri imkansız aşk olarak gördüğünüz işinize uygulamalı ve son olarak da kendinizi işinizle ifade etmekten vazgeçmelisiniz. Karışık mı oldu? O zaman biraz açalım.

1. Adım: Gerçekleri değerlendirin

Nefret ettiğinizi düşündüğünüz bir işe adapte olmak, bir miktar zor olacaktır. Mevcut işinizi nesi için kabul edeceğinizi tespit amacıyla, öncelikle, hangi kötü durumunuzu sonlandırıp bu işe başladığınızı hesaplayın.  Kendinize şu soruları sorun: Beni bu işe ne yöneltti? Para, konum, ilerleme imkanı ya da başka herhangi bir şey? Bu sorular size, başladığınız ve şu anda bulunduğunuz yeri görmeniz konusunda yardımcı olur. Sonra iş için umut ettiklerinizi ve gerçeğe paralelliklerini yazın.

Örneğin: “Bu işe girdim çünkü okuldan mezun olduktan sonraki ilk işimdi. Şimdi pozisyonumu yetersiz hissediyorum.”
“Bu işe girdim çünkü maaşı harikaydı. Şimdi o parayı yetersiz buluyorum.”

2. Adım: Zor aşk sizi özgürleştirebilir

Az önceki örneklerden ilkinde bulunduğu pozisyona sığmayan biri var. Gerçekten yaptığınız işi geçiyor musunuz ya da yaptığınız işe sığmıyor musunuz?  “Geçmek” ya da “sığmamak”, genellikle sizin yöneticinizle konuşmanız, konumunuzun değerlendirilmesi, fakat ilerleme kaydettiğinizi düşünmemekle birlikte bu değerlendirmenin motive edici olmaması anlamına gelir. Sizin algınız ve yöneticinizin izlenimi arasında uyuşmazlık var demektir.

Zor aşk, size birinci adımdaki gerçekleri değerlendirme işinde yardımcı olur ve bu gerçekleri mevcut duruma uyarlarsınız. Hedef, beklentileriniz ve mevcut hayal kırıklığınızdaki paralelliklerden hareket edip dışarıdan bir bakış açısıyla farkındalık oluşturmak. Bir kere bu farkındalığı oluşturunca, o nefret ettiğiniz işin, umutsuzluğun kara deliği olmadığını kabul etme yönünde büyük bir sıçrama yaparsınız. Birinci adımda ortaya çıkardığınız gerçekler sizi işinizi kabullenmeye götürür ya da bir başka deyişle kabullenmeye zorlar.

3. Adım: Sadece işinizden ibaret değilsiniz

Patronunuz bunu düşünse ve dile getirse de sizin için işiniz sadece hayatınızın bir parçası ve kişiliğinizin bir parçasıyla sınırlı.
Kendinizi o nefret ettiğiniz işinizle tanımladığınızda, depresyon ve mutsuzluğun peşinizden gelmesi olası. Kendinizi egzersiz yapma, arkadaşlarla buluşma, bir hobiyle ilgilenme gibi sağlıklı alışkanlıklarla işten uzaklaştırmayı deneyin. Kendiniz ve işiniz arasında mesafe yaratmak önemli, çünkü böylece iş, hayatınızın geri kalan bölümünde hasara yol açmaz.

Alıntıdır.